tag:blogger.com,1999:blog-91902321820997226052024-03-19T12:14:51.517+06:30သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရfriend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.comBlogger149125tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-78228280879956465762009-03-26T10:15:00.001+06:302009-03-26T10:16:40.161+06:30အေမ့လက္<b><span style="font-size: 12pt; font-family: Zawgyi-One; color: rgb(51, 204, 0);"></span></b><span style="font-size: 12pt; font-family: Zawgyi-One;"><br /><br />ေမာင့္ခ်စ္သက္၏၊ လက္ဖ၀ါးႏု<br />ေသြးဥေရာင္လႊမ္း၊ ၀ါဂြမ္းႏွယ္အိ<br />ကိုင္မထိရက္၊ ခြ်န္ထက္လက္သဲ<br />ေဆးေရာင္ျမဲျခယ္၊ ပ်က္ျပယ္မရွိ<br />ႏုနယ္ဘိေတာင္း၊ ေဖါ့ဖေယာင္းႏွယ္<br />ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြယ္လြ<br />အလွျပည့္ႏွက္၊ ခ်စ္သူ႔လက္။<br />ေမာင့္မိခင္၏၊ ညိဳလြင္ျပာႏွမ္း<br />မာၾကမ္းကဲြအက္၊ လက္ဖ၀ါးျပင္<br />ရင့္ေရာ္သြင္မွာ၊ ဆယ္ျဖာလက္ေခ်ာင္း<br />ျပည့္ေဖါင္းမညက္၊ ညံ့သက္မႈကင္း<br />ေရာင္ဆင္းညႈိးမဲ၊ လက္သဲငံုးတိ<br />ေခ်းေညႇာ္ျပည့္မြ<br />အလွပ်က္ျပယ္၊ အေမ့လက္။<br /><br />ေဖါင္းအိႏုညက္၊ ခ်စ္သူ႔လက္ႏွင့္<br />ေရာ္ရင့္ၾကမ္းခက္၊ အေမ့လက္တြင္<br />သိျမင္လာရ၊ “အလွ” “အလုပ္”<br />ခဲြထုတ္ေခ်မိ၊ အေမ၏လက္<br />အလုပ္လက္သည္<br />အသက္တမွ်၊ မနားရေခ်<br />ဘ၀ခရီး<br />သားသမီးတြက္၊ ထိုလက္အစြမ္း<br />ဘ၀လမ္းတြင္၊ လွပန္းဆင္ခဲ့<br />အားမာန္ဖဲြ႔ရစ္၊ သည္အျဖစ္ေၾကာင့္<br />အခ်စ္၏လက္၊ ေျပာင္းသြယ္ညက္ေစ<br />အေမ၏လက္၊ အလုပ္လက္သာ<br />ႏွစ္သက္ ဂုဏ္ယူ ဘြယ္တကား။<br /></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size: 12pt; font-family: Zawgyi-One; color: rgb(0, 153, 0);">သက္</span><br /><span style="font-size: 12pt; font-family: Zawgyi-One;"></span></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-58440775834881856182009-02-24T16:29:00.001+06:302009-02-24T16:33:17.072+06:30လက္တို႔ေပးပါ<div style="text-align: justify;">သူငယ္ခ်င္း<br />ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္ မိတ္ဆက္ပါရေစ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အသက္ ၂၃ႏွစ္ျပည့္တာေတာင္ ရည္းစားမရွိေသးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေပါ့။ ရည္းစား မရေသးတာက မရွာလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရွာတာမွ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ၁၆ႏွစ္ျပည့္ကတည္းက ရည္းစားလိုခ်င္လို႔ လိုက္ရွာေနတာပါ။ အဲဒီေနရာမွာ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဂ်ီးမ်ားတယ္ဗ်။ ငယ္ငယ္က ဖြါးဖြါးတို႔ ေျပာျပထားလို႔ မိန္းမတို႔၏ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာကိုသိေနတယ္ေလ။ ဒဲဒီေတာ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရင္ ဖြါးဖြါးေျပာတဲ့ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာနဲ႔ ျပည့္မျပည့္ ခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္ေနေတာ့ ရတာမလို လိုတာမရ ျဖစ္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။<br /><br /><span id="fullpost">ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မိန္းမတို႔၏ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာအေၾကာင္း ၾကဳံတုန္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ မိန္းမတို႔၏ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာဆိုတာ ဆံပင္၏ေကာင္းျခင္း၊ အသားအရည္၏ ေကာင္းျခင္း၊ အ႐ိုး၏ ေကာင္းျခင္း၊ အေသြး၏ ေကာင္းျခင္း၊ အရြယ္၏ ေကာင္းျခင္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္ အက်ယ္ဖြင့္လဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဆံပင္၏ေကာင္းျခင္း ဆိုတာကေတာ့ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ဆံပင္ဟာ ထံုးထားရာမွ ျဖည္ေလွ်ာ့လုိက္လွ်င္ ေျခမ်က္စိထိ ရွည္လွ်ားၿပီး ဆံပင္ရဲ႕ အဖ်ားဟာေကာ့လန္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသားအရည္၏ ေကာင္းျခင္း ဆိုတာကေတာ့ သီခ်င္းကေလးေတာင္ ရွိပါေသးတယ္ ေရႊမႈံစားၿပီး ေမႊးဖြါးသလားလို႔ ေမးရမေလာက္ ပါပဲတဲ့။ အ႐ုိး၏ ေကာင္းျခင္းကေတာ့ သြားကိုၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾကပါတယ္။ သူရဲ႕သြားေလးေတြဟာ ျဖဴေဖြးၿပီး ပုလဲလံုးညီ ႀကိဳးနဲ႔သီသို႔ ညီညီညာညာ ရွိေနရမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ အေသြး၏ ေကာင္းျခင္းကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြဟာ ရဲရဲနီေနရမယ္၊ ေနာက္ သြားဖံုးေလး ေတြကလည္း ရဲရဲနီေထြးေနရပါမယ္။ အရြယ္၏ ေကာင္းျခင္းကေတာ့ ငယ္ရြယ္တဲ့ ဂုဏ္ကိုလည္း ဆိုသလို အသက္အရြယ္ တင့္တယ္ျခင္း၊ ကေလးေမြးၿပီး သားေတာင္မွ အပ်ဳိနဲ႕ ခြဲျခားမရေလာက္ေအာင္ ပါပဲတဲ့ဗ်ာ။<br />အဲဒီေတာ့ ဖြါးဖြါးေျပာတဲ့ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ မိန္းကေလးမ်ဳိး ဘယ္မွာမ်ား ရွာရပါ့မလဲ။ ပထမဦးဆံုး ျဖစ္တဲ့ ဆံပင္၏ ေကာင္းျခင္းနဲ႔ပင္ လက္လန္သြားရၿပီ မဟုတ္လား။ အခုေခတ္ ေကာင္းမေလးေတြက ဆံပင္ဆိုရင္ ျဖတ္လိုက္၊ ဆက္လိုက္၊ ေျဖာင့္လိုက္၊ ေကာက္လိုက္နဲ႔ တခါခါ သူတို႔ေတြကို မွတ္ေတာင္ မမွတ္မိေလာက္ ပါပဲဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး အေသြး၏ ေကာင္းခ်င္းကို ၾကည့္ရေအာင္ကလဲ ႏႈတ္ခမ္းနီ အၿမဲဆိုးထားေတာ့ ဘယ္လိုမ်ား ဆံုးျဖတ္ရမလဲ မသိရေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ လူတိုင္းလူတိုင္း အေကာင္းဆံုးကိုပဲ လိုခ်င္ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လမ္းၾကံဳလို႔ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာနဲ႔ ျပည့္ဆံုတဲ့ မိန္းကေလးမ်ား ေတြ႕ခဲ့ရင္ လက္တို႕ၿပီး သတင္းေပးပါလို႔......။ <br /><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);" id="fullpost">ေရႊေသြး</span><br /></div></span></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-31278630323405147412009-02-24T16:22:00.001+06:302009-02-24T16:24:46.962+06:30ခ်မ္းသာသုခဘယ္မွာလဲ …<span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ဘာသာေရးမွာရွိတယ္။ စိတ္ကို အေလ့အက်င့္ လုပ္ရာက ရႏိုင္တယ္။ တျခားလူေတြကို အက်ဳိးျပဳတာ၊ စိတ္တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းတာေတြက ရႏိုင္တယ္။ စိတ္နဲ႔ နွလံုးထပ္တူထပ္မွ် ျဖစ္တဲ့အခါ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွာ ခ်မ္းသာသုခကို ေတြ႔ရတယ္။<br /></span><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >သက္</span><span style="font-size:100%;"><br /></span></div><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" ></span></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-3432001651715630222009-02-24T15:34:00.003+06:302009-02-24T16:25:54.554+06:30သုခ ရွာပံုေတာ္<div style="text-align: justify;">ခ်မ္းသာသုခေၾကာင့္ ဘ၀မွာ ေနေပ်ာ္ေနၾကတာ၊ တကယ္လုိ႔သာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ အျပည့္ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘ၀မွာ ေနရတာ အဓိပၸာယ္မရွိဘူး။ လူသားေတြ အေနနဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ တန္ဖုိးထားမႈ ကြာျခားၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ေတြလည္း ျခားနားၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ လူေတြက ေငြရရင္ ခ်မ္းသာတယ္လုိ႔ဆုိၿပီး ေငြေတြ အမ်ားႀကီး ရခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေငြေတြ အမ်ားႀကီး ရလာတဲ့အခါ ပိုၿပီး ဒုကၡေရာက္တတ္တယ္။ `ေငြေၾကာင့္ လူေတြ ေသရတယ္´ဆိုတဲ့ ဆုိ႐ိုးစကားအတုိင္းပဲ။ အဲသလိုဆုိ ဥစၥာဓနဟာ ဘယ္မွာ ခ်မ္းသာ ေစလို႔လဲ။<br /><br /><span id="fullpost">တခ်ဳိ႕ လူေတြက မိသားစုေတြရွိရင္ ခ်မ္းသာတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိသားစု၀င္ေတြ တစ္ေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ အဆင္မေျပျဖစ္တဲ့အခါ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ေနၾကရင္ ဘယ္မွာ ခ်မ္းသာ ႏုိင္မလဲ။ တခ်ဳိ႕လူေတြက အခ်စ္ရွိရင္ ခ်မ္းသာတယ္လုိ႔ထင္ၿပီး အခ်စ္ေနာက္ကို အသည္းအသန္ လိုက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်စ္နဲ႔ အမုန္းဆုိတာကလည္း အျမႊာျဖစ္ေနေလေတာ့ အခ်စ္ဟာ အမုန္းအျဖစ္ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလဲသြားတတ္တယ္။ ခ်စ္ေလေလ၊ မုန္းေလေလ ျဖစ္တတ္တယ္။ ခ်စ္သူေတြ၊ ဇနီး ေမာင္ႏွံေတြ ခြာၿပဲတဲ့အခါ တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ အဆုိးဆံုး ရန္သူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း သံေယာဇဥ္ မရွိဘဲေနတာက ပိုေကာင္းတယ္။<br />တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း ၾသဇာအာဏာရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားက ၾသဇာ အာဏာကို အလြဲသံုးစားလုပ္ၿပီး ဥပေဒေဘာင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ေရာက္သြားၾကတယ္။ အျမင့္တက္ေလ အက်နာေလပဲ။ ရာထူးေတြ၊ ၾသဇာအာဏာေတြ ဆိုတာကလည္း ခ်မ္းသာသုခကို အၿမဲတမ္း ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ မဟုတ္ၾကဘူး။<br />တခ်ဳိ႕လူေတြက အလုပ္ခြင္မွာ ခ်မ္းသာမႈကို ရွာၾကတယ္။ ဒီနားမွာ စက္႐ုံေလးဖြင့္လိုက္၊ ဟိုနားမွာ ကုမၸဏီ ေလးေထာင္လုိက္၊ ျပည္တြင္းမွာ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းႀကီး တစ္ခုေထာင္လုိက္၊ ျပည္ပမွာ တစ္ခုေထာင္လုိက္နဲ႔ လုပ္တတ္တယ္။ စာရင္းေတြ၊ လက္က်န္ ရွင္းတမ္းေတြနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္။ ေဖာက္သည္ေတြ၊ ပစၥည္းသြင္းသူေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ဗ်ာမ်ားရင္း တာ၀န္ႀကီးႀကီးေတြ ထမ္းေနၾကတယ္။ သူတုိ႔က ဆင္းရဲတဲ့ ခ်မ္းသာသူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဘယ္မွာလဲ ခ်မ္းသာသုခ၊ တခ်ဳိ႕လူေတြက ေတာထဲ၊ ေတာင္ထဲမွာ ခ်မ္းသာသုခကို ရွာေဖြ ၾကတယ္။ သူတို႔အတြက္ ေလျပည္ေလညႇင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ျပည့္၀န္း၀န္း လမင္းႀကီးက ခ်မ္းသာသုခပဲ။ တခ်ဳိ႕က ႐ိုးစင္းတဲ့ ဘ၀မွာ ေနၾကတယ္။ ရသမွ်နဲ႔၊ ေက်နပ္ၾက၊ ေရာင့္ရဲၾက၊ တင္းတိမ္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က စာအုပ္ေတြဖတ္၊ စာသမုဒၵရာထဲမွာ နစ္ျမႇဳပ္ၿပီး စိတ္ကိုအေျခခ်လုိ႔ ဉာဏ္ပညာရဲ႕ အရင္းအျမစ္ေတြကို လုိက္ရွာ ၾကတယ္။ ဘ၀မွာ ခ်မ္းသာသုခကို ရွာေဖြၾကတယ္။<br />ခ်မ္းသာသုခဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ၾကင္နာမႈ၊ အေႏွာင္အဖြဲ႔ လြတ္ကင္းမႈ၊ ေရာင့္ရဲမႈပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ခ်မ္းသာ သုခကို အျပင္မွာ လုိက္ရွာေနေပမယ့္ ႏွလံုးသားထဲမွာပဲ ရွိပါတယ္။ ငွက္တစ္ေကာင္ကို ဘာျဖစ္လုိ႔ ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံရသလဲေမးရင္ ေကာင္းကင္မွာ ခ်မ္းသာသုခရွိလုိ႔ ေပါ့လို႔ေျဖမယ္။ ငါးတစ္ေကာင္ကို ဘာလုိ႔ ေရကူးေနရသလဲလို႔ေမးရင္ ေရထဲမွာ ခ်မ္းသာသုခရွိလုိ႔ ေပါ့လုိ႔ေျဖမယ္။ လူေတြက ဘာလို႔ ဟုိေျပးဒီေျပး လုပ္ေနၾကသလဲလုိ႔ေမးရင္ ေလာကႀကီးထဲမွာ အဆက္အသြယ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရေအာင္လုပ္ရင္း လူ႔ အဖြဲ႔အစည္းကို အက်ဳိးျပဳရင္းနဲ႔ ခ်မ္းသာသုခကို ရႏုိင္လို႔လို႔ ေျဖမယ္။<br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);" id="fullpost">သက္</span><br /></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-82291753036285022552009-02-02T20:07:00.002+06:302009-02-02T20:10:20.872+06:30အလြမ္းည သံသရာ<p class="MsoNormal">အခ်စ္မရွိခင္က</p> <p class="MsoNormal">ညစဥ္မွာ</p> <p class="MsoNormal">လ မ်က္ႏွာ ရႈ႕စား</p> <p class="MsoNormal">ေရေႏြးၾကမ္း တစ္ကရားနဲ႔</p> <p class="MsoNormal">အျငင္းပြားၾကတယ္</p> <p class="MsoNormal">အေပါင္းအသင္းမ်ားနဲ႔။</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">ခ်စ္သူနဲ႔ေတြ႔ေတာ့</p> <p class="MsoNormal">အားလံုးကိုေမ့</p> <p class="MsoNormal">အလြမ္းေတြတစ္ေပြ႔နဲ႔</p> <p class="MsoNormal">ေန႔ညသံသရာ</p> <p class="MsoNormal">အလြမ္းကဗ်ာ</p> <p class="MsoNormal">ေပစာအထပ္ထပ္</p> <p class="MsoNormal">ေရးစပ္လ်က္သာ</p> <p class="MsoNormal">ညမ်က္ႏွာမွာ</p> <p class="MsoNormal">သာယာၾကည္ႏူး အၿပံဳးမ်ားနဲ႔။</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">ခ်စ္သူသက္လယ္</p> <p class="MsoNormal">ဖယ္ခြာအေဝး</p> <p class="MsoNormal">ေရွာင္ေျပးေလေတာ့</p> <p class="MsoNormal">ရင္မွာေဆြးၿပီ</p> <p class="MsoNormal">ေနျခည္ေမွးစက္</p> <p class="MsoNormal">ညဥ့္နက္မွာပင္</p> <p class="MsoNormal">ရင္တမမ</p> <p class="MsoNormal">ႏြမ္းလ်လ်နဲ႔</p> <p class="MsoNormal">အလြမ္းည သံသရာ</p> <p class="MsoNormal">မခံသာႏိုင္ၿပီ</p> <p class="MsoNormal">အာ႐ံုမိုးေသာက္ အျမန္ေရာက္ပါေစ။</p><br /><p class="MsoNormal"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">(ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုႀကီး စူးခ်စ္ရဲ႕ ကဗ်ာကို ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အစ္ကိုႀကီး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ)</span><br /></p><p style="text-align: right;" class="MsoNormal"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေဇာ္ၿဖိဳး</span><br /></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-64662945094167335612009-01-11T16:48:00.002+06:302009-01-11T16:52:54.240+06:30ႏွလံုးေအးတဲ့ေဆးလုပ္တိုင္းမျဖစ္ စိတ္မညစ္ႏွင့္<br />ေျပာတုိင္းမရ ေဒါမထႏွင့္<br />ႀကံတုိင္းမေျမာက္ စိတ္မေပါက္ႏွင့္<br />ဆင္းရဲၾကံဳမႈ မညည္းညဴႏွင့္<br />ပ်က္စီးတုိင္းလွ်င္ မပူပင္ႏွင့္<br />အာ႐ုံဟူသမွ် မေတာင့္တႏွင့္<br />အရာရာမ်ဳိး စိတ္မဆုိးႏွင့္<br />သိဥာဏ္မလုိက္ သင္မိုက္ႏွင့္<br />ဗုဒၶတရား ေမ့မထားႏွင့္<br />ဆံုးမတုိင္းသာ က်င့္ၾကံပါက<br />ဘယ္မွာနိဗၺာန္ ေ၀းမည္နည္းfriend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-46937170418100129292008-12-19T15:23:00.001+06:302008-12-22T11:09:10.961+06:30ဆင္းရဲျခင္း<p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >က်ဥ္းေျမာင္းလွစြာ ထုိေနရာ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >မစင္အတိ ၿပီးေသာအခါ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ေနရသူမွာ ဆင္းရဲလွ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ဒုကၡ ႀကံဳေပရ။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ထုိ႔ထက္မက ဆင္းရဲတာ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >မခ်စ္သူႏွင့္ အတူသာ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ေနပါေလရ ဆင္းရဲစြ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ခ်မ္းသာ ကင္းမဲ့လွ။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ထုိမွဆက္၍ ေတြးပါမူ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ေက်းဇူး မသိတတ္ေသာသူ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ထုိသူႏွင့္သာ ေနပါရ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ဆင္းရဲပို၍ ႀကီးေပစြ။<span style=""> </span>။<o:p></o:p></span></p> <p style="text-align: right;" class="MsoNormal"><span style=";font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" ><span style="color: rgb(0, 153, 0);">သက္</span><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-12274032257873771792008-12-12T13:49:00.003+06:302008-12-12T16:38:17.488+06:30မိခင္တို႔ ေအာင္ပြဲ<p class="MsoNormal"><span style="">ဗိုက္ကေလးတဲ့ ပံုပံုရယ္ပူ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">ၿပံဳးတုံလွယ္သူေပ်ာ္မိ။</span></p><p class="MsoNormal"><br /><span style=""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">သားေကာင္းစံေနတာလား<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">သမီးအလိမၼာခိုေနတာလား<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">ရင္မ်ားေတာင္လိႈက္ဖို၏<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">မိခင္ပီတိ။</span></p><p class="MsoNormal"><br /><span style=""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=""><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">ေသမင္းႏွင့္ရင္ဆိုင္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">ေအာင္ႏိုင္ရန္အံခဲ။</span></p><p class="MsoNormal"><br /><span style=""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=""><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">အူ၀ဲသံစာညံေတာ့<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">ႏြမ္းေဖ်ာ့ကာ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">မိန္းေမာသမွ်ေတြလည္း<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">ေလထဲမွာ လြင့္ပါးသြားသလိုေပါ့<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">ေခါင္းေမာ့ကာမ်က္လႊာပင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="">မိခင္ေအာင္ပြဲ။</span></p><p class="MsoNormal"><br /><span style=""> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; color: rgb(51, 204, 255);"><span style="">(ေမေမဂ်ယ္လီမွ ျပဳလုပ္ေသာ “မိခင္ေမတၱာ” ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲတြင္ ပထမဆုရ နႏၵာသိန္း (ဘုတလင္)၏ ကဗ်ာအား ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)</span></p><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေဇာ္ၿဖိဳး</span><br /></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style=""><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-12796768966965888922008-12-12T12:48:00.002+06:302008-12-12T16:36:28.355+06:30ေမတၱာမ်ားျဖင့္ခရီးဆက္ပါ<div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="line-height: 150%;font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ဒီကမၻာႀကီးမွာ အလုိအပ္ဆုံးအရာဟာ ဘာလဲလို႔ေမးရင္ ေမတၱာပဲလို႔ ေကာက္ခါငင္္ကာ ေျဖလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ေမတၱာဟာ အလ်ားအနံ မရွိေပမဲ့ အသြားအျပန္ေတာ့ ရွိတယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္ေလ။ ေမတၱာရဲ႕ သေဘာဟာ ေအးျမျခင္း၊ သူတစ္ပါး အက်ိဳးကို လိုလားျခင္း၊ တပ္မက္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္း လို႔လည္း ဆိုႏိုင္တယ္ေလ။<o:p></o:p><br /><span style=""></span>ဒီေန႔ ကမာၻႀကီးမွာ ေမတၱာ တရားေခါင္းပါး လာတယ္လို႔ေျပာရင္ မွားမယ္မထင္ဘူး။ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥပကၡာ ဆိုတာေတြကို လက္ကိုင္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေတာ္ေလးကို နဲပါးလာၾကတယ္။ ၀မ္းနဲစရာပဲ။ သက္ရွိတို႔ အတြက္ ေရတို႔ ေလတို႔ မရွိမျဖစ္လိုအပ္သလို ေမတၱာဟာလည္း လိုအပ္တာပဲေလ။ ျမတ္ဗုဒၶဟူးဟာ ရန္သူေတြကို ေမတၱာတရားနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့တယ္။ ေမတၱာနဲ႔ေပးတဲ့ေဆးဟာအစြမ္းထက္တယ္။ ေမတၱာနဲ႔ေျပာတဲ့စကားဟာ တန္ခိုးႀကီးတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဦးေခါင္းေတာ္ ထက္က ျဖာထြက္ေနတဲ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြဟာ ေမတၱာရဲ႕ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြပဲ။ <o:p></o:p><span style=""></span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="line-height: 150%;font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" ><span style=""></span>သူေကာင္းမွ ကိုယ္ေကာင္း မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လည္းမေကာင္းတဲ့ အထဲပါသြားလိမ့္မယ္။ သူမေကာင္းလည္ ကိုယ္ေကာင္းလိုက္ပါ။ သူမေကာင္းတိုင္ ကိုယ္မေကာင္းဘူးဆိုရင္ ကမၻာႀကီး လည္ေနတာ ရပ္သြားလိမ့္မယ္။ ကမာၻႀကီး ဆက္လည္ပတ္ လို႔ရေေအာင္ ေမတၱာထားစမ္းပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ ရက္စက္မႈေတြ၊ ေကာက္က်စ္မႈ ေတြႏွင့္သာျပည့္ ေနေသာ ဒီကမၻႀကီးမွာ ေမတၱာမ်ားျဖင့္ ခရီးဆက္ပါဟု ေျပာသာေျပာရသည္။ အားေတာ့မရွိလွပါ။ မလြယ္လွပါ။ ထိုမလြယ္ေသာ အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္သူသည္ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းကို ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းႀကီး ျဖစ္ေစခ်င္သည္။ ေမတၱာမ်ားျဖင့္ ဘ၀ခရီးကိုဆက္ပါ။<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: right;"><span style="line-height: 150%;font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" ><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေက်ာ္ႏုိင္တင့္</span> <o:p></o:p></span></p> <span style="font-size:100%;"><br /></span>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-49631149035327199502008-12-11T10:14:00.004+06:302008-12-11T10:40:52.612+06:30သူငယ္ခ်င္းသို႔<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >သူငယ္ခ်င္းေရ . . .<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >ဘ၀ဟာ ေကာ္ဖီခါးတစ္ခြက္ဆုိရင္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >တစ္ေယာက္တစ္၀က္ခြဲေ၀<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >အတူေသာက္ၾကမယ္ေလ . . . ။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >အခက္အခဲေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >မေၾကာက္သည့္ဇြဲနဲ႔<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >လက္တြဲေျဖရွင္းၾကမယ္ေနာ္ . . . ။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >ေပ်ာ္စရာလည္း အတူတူ . . .<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >စိတ္ညစ္စရာ ဟူသမွ်လည္း<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >မဖုံးကြယ္ေၾကး . . .<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >ေႏြးေထြးတဲ့ သံေယာဇဥ္ျဖဴေတြနဲ႔<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >ထာ၀ရရင္းႏွီးၾကရေအာင္ . . .။</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;">ဒီဇင္ဘာ ၁၄ရက္မွာ က်ေရာက္မယ့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္အတြက္ေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးလည္း ကိုယ့္န႔ဲအတူ ေကာင္းတူဆိုးဖက္၊ တုိင္ပင္ေဖာ္ တုိင္ပင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ထာ၀ရလက္တြဲၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနသြားႏုိင္ပါေစလို႔ သက္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။<br /><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" ><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 150%; color: rgb(0, 153, 0);"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" >သက္<o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-51733433981328450842008-12-10T11:11:00.000+06:302008-12-10T11:12:27.180+06:30ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;">ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္ေပမယ့္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အစား ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရသကဲ့သို႔ နာက်င္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ ရိွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မွာ့ တင္မဟုတ္ပါဘူး။ လူသားအားလံုး၊ သက္ရိွအားလံုးလို႔ ေျပာရင္ ပိုျပည့္စံုပါလိမ့္မယ္။ ပိုျပည့္စံုေအာင္ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးပါပဲ။ မိဘႏွစ္ပါးမွာမွ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့အေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုခု ခံစားရတာနဲ႔ သူခံစားရသလိုပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ရံ ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ေတာင္ ပိုမလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ သူေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ့္ထက္ သိတဲ့ သူဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ပိုလြန္းတယ္လို႔လည္း မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ လူဆိုးႀကီးျဖစ္ရလည္း ျဖစ္တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဘာမဆို သူ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္/ ျဖစ္ရဲပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ေျပာဖူးပါတယ္။ အေမျဖစ္တာမွ မဟုတ္တာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘာသာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ သူမ်ားတကာကို ဘာမွ သြားမေျပာပါနဲ႔ေပါ့။ အေမကေတာ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး။ ၿပံဳးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်ိန္ ဒီေနရာကို နင္ေရာက္လာတဲ့ တစ္ေန႔က်ရင္ နင့္သားသမီးက နင့္ကို ဒီလို မေျပာပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ငါဆုေတာင္းပါတယ္၊ နင္လည္း ဆုေတာင္းပါတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း မင္းအေမက လြန္လြန္းပါတယ္ကြာ ငါတို႔အေမဆိုရင္ ဒီလို မျဖစ္ပါဘူးတဲ့။ ဟုတ္မွာပါ၊ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ မတူသလို အေမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အတၱခ်င္းလည္း တူမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သားသမီးေတြ အတြက္၊ သားသမီးေတြ အေရးက သူ႔အေရးထက္ ပိုအေရးႀကီးၾကတာခ်င္းေတာ့ တူၾကမွာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ တုႏိႈင္းလို႔ မရတဲ့ ေမတၱာတရားေတြေတာ့ တူၾကမွာပါ။ သူတို႔ အသက္ထက္ကို ပိုတန္ဖိုးထား ၾကတာခ်င္းလည္း တူၾကမွာပါ။ အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စၿပီး သေႏၶရိွစဥ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ သူရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ အသက္႐ူျခင္းနဲ႔ ဒုတိယ အသက္ရွင္ျခင္း/ ဒုတိယအသက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေရးမယ္ဆိုလည္း သူ႔ရဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚထားတဲ့/ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေပၚထားတဲ့ ေမတၱာတရားေတြ၊ ခ်စ္ျခင္းေတြကို ေျပာလို႔ ကုန္မယ္ မထင္ပါဘူး။ လူျဖစ္ေစ၊ တိရိစၦာန္ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ အေမေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြက အားလံုး တထပ္တည္းပါပဲ။ အသိဉာဏ္ ကြာဟမႈသာ ရိွၿပီး ေမတၱာ တရားအားလံုးကေတာ့ အတူတူ ျဖစ္မွာပါ။ သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ဒီေလာက္ ခ်စ္သေလာက္၊ ဒီေလာက္ လုပ္ေပး သေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ သူ႔အတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေပးခဲ့ဖူးသလဲ၊ သူ႔အစား ဘယ္ေလာက္ ခံစားေပးဖူးသလဲ စဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့ အရာထင္ေလာက္ေအာင္ ဘာမွမလုပ္ေပးခဲ့ဖူးသလို၊ ဘာမွလည္း သူ႔အစား မခံစားေပးခဲ့ဖူူးပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္၊ <span style="color: rgb(51, 204, 0);">ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို</span> ဘာေတြမ်ား နားလည္ေပးဖူးသလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔အေပၚ ဘာမွ နားမလည္ေပးခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔ကစၿပီး <span style="color: rgb(51, 204, 0);">ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္</span>ျဖစ္တဲ့ အေမ့ကို တန္ဖိုးထား ေလးစားစြာ ခ်စ္သြားမယ္လို႔ ဖြင့္ဟ ၀န္ခံရင္း . . .</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 200%; color: rgb(51, 204, 0);" align="right">ေဇာ္ၿဖိဳး</p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-76414600989235774782008-12-09T10:30:00.000+06:302008-12-09T10:30:02.504+06:30အလွကိုယ္စီ<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">ဖိုးလမင္းလည္း သူ႔အဆင္းႏွင့္ အလင္းႏွင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">မီးတိုင္ငယ္လည္း သူ႔အရြယ္ႏွင့္ အဆြယ္ႏွင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">စံပယ္ဖူးလည္း သူ႔ဂုဏ္ထူးႏွင့္ ငံုဖူးႏွင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">ပိေတာက္၀ါလည္း သူ႔အခါႏွင့္ နံ႔သာႏွင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">ျမစ္ျပင္နက္လည္း သူ႔သိုင္းကြက္ႏွင့္ လိႈင္းယက္ႏွင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">စမ္းေခ်ာင္းေတြလည္း သူ႔ေခ်ာင္းေရႏွင့္ ေလာင္းေလွႏွင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">မည္သည့္အရာ မဆိုသာတည့္ သူ႔မွာကိုယ့္မွာ အလွသာတည့္။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">သဘာ၀လွ်င္ အလွကိုယ္စီ စြမ္းရည္ကိုယ္ငွ လက္ေဆာင္ငွ၏<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">အလွပန္းတို႔ မျငင္ၿငိဳႏွင့္ ၀န္တိုမႈသာ မလွရာ၏<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">သူ႔ဂုဏ္ သူ႔သိန္ သူ႔အရိွန္ႏွင့္ အခ်ိန္အခါ ေနရာေဒသ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">ဌာနအေလ်ာက္ အေရးေရာက္သည္ စြမ္းႏိုင္ေလာက္သူ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">ခ်ည္းပါတကား။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 200%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">ဆရာတင္မိုး၏ ကဗ်ာအား ခံစားမွ်ေ၀ေပးပါသည္။</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 200%;" align="right"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေဇာ္ၿဖိဳး</span><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-55647844420249359522008-12-08T11:07:00.000+06:302008-12-08T11:07:00.791+06:30လိုခ်င္ရင္ . . . ေပးပါ<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">ဘ၀မွာ၊ ေလာကမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာ တစ္ခု ရဖို႔အတြက္ တစ္ခုေတာ့ ေပးရတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မခံလို႔ မရတဲ့ အမွန္တရား တစ္ခုပါ။ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာရဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ဆီက ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာကို ေပးရသလို၊ ကိုယ္ရဲ႕ လိုခ်င္မႈတစ္ခုအတြက္ ထိုက္တန္တဲ့ အရာတစ္ခုကိုေတာ့ ေပးၾကရမွာပါ။ လူအမ်ားရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈကို လိုခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္ဆီမွာ လူအမ်ားကို ခ်စ္ခင္တဲ့ စိတ္ေလးထားဖို႔ေတာင္ ၀န္ေလးေနမယ္ ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီ ခ်စ္ခင္မႈကို ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပန္အလွန္ ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ စစ္မွန္တဲ့ ၾကင္နာမႈကို ရရိွဖို႔ ကိုယ့္ဆီက စစ္မွန္တဲ့ ၾကင္နာမႈကို အရင္ဆံုးေပးပါ။ တူညီတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈကို ရရိွမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို အမ်ားတကာက မုန္းေနတယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္က အဲဒီ အမ်ားကို မုန္းေနလို႔ ျဖစ္မွာပါလို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို အမ်ားတကာက မုန္းေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ သူတို႔ကို ျပန္မမုန္းဘဲ ေမတၱာထားမယ္ ဆိုရင္ တစ္ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကို ျပန္လည္ ေမတၱာထား လာလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ခက္ခဲမယ္၊ စိတ္မရွည္စရာ ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အရာအတြက္ ေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ တန္ျပန္ သက္ေရာက္မႈ ရိွတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာလည္း သိၿပီးသား ျဖစ္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးထဲမွာ စစ္မွန္တဲ့ ၾကင္နာမႈထက္ အမုန္း အာဃာတေတြ၊ မာနေတြ၊ ေမာဟေတြနဲ႔ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ထိုးႏွက္မႈေတြက ပိုမ်ားေနပါတယ္။ ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔အတြက္ စစ္မွန္တဲ့ ၾကင္နာမႈ ေမတၱာေတြ အမ်ားအျပား လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ားနဲ႔ တစ္ေယာက္ ဆိုေပမယ့္လည္း ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ၾကင္နာမႈ ရရိွဖို႔အတြက္ စစ္မွန္တဲ့ ၾကင္နာမႈမ်ား ေပးႏိုင္ပါေစလို႔ ေတာင္းဆု ျပဳရင္း<span style=""> </span>. . .<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: right;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေဇာ္ၿဖိဳး</span><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-58864745758865131802008-12-08T07:22:00.002+06:302008-12-08T07:24:58.687+06:30သင္ေသသြားေသာ္<span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: 500; font-size: 10pt; line-height: 20px; font-family: Zawgyi-One,ZawgyiOne,Zawgyi1,Verdana;" lang="MY">ေၾသာ္ . . . လူျပည္ေလာက၊ လူ႕ဘဝကား<br />အိုရနာရ၊ ေသရဦးမည္<br />မွန္ေပသည္တည့္ ။<br /><br />သို႔ၿပီးတကား၊ သင္ေသသြားေသာ္<br />သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္<br />အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏<br />ႀကီးပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏<br /><br />သင္ဦးခ်၍၊ အမွ်ေဝရာ<br />ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္<br />ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း<br />ေျပာင္လွ်က္ဝင္းလွ်က္ က်န္ေစသတည္း။ <br /><br /><span style="color:indigo;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေဇာ္ဂ်ီ</span><br /></span></span><span style="color: rgb(102, 102, 204);">အုိးေဝမဂၢဇင္း၊ အတြဲ-၅၊ အမွတ္-၁၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၉၃၅။</span><br /></span>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-47651760272665847952008-12-05T11:57:00.001+06:302008-12-05T12:05:47.351+06:30ေဒါသေတြထိန္းခ်ဳပ္ ေလွ်ာ့ဖုိ႔ . . .<div style="text-align: justify;">လူပဲ . . . ေဒါသနဲ႔ေတာ့ ဘယ္ကင္းပါ့မလဲေနာ္။ ျဖစ္သင့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ ထြက္သင့္တဲ့ လူအေပၚ ထြက္မိရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာ ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေဒသေနာက္ အမွားပါ တတ္တာမို႔ ထိန္းႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုး ပါပဲလုိ႔ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္က တုိက္တြန္းေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ကၽြန္မလည္း ဒီေဒါသကို ထိန္းမႏုိင္ေသးပါဘူး။ ေဒါသေၾကာင့္ အမွားလုပ္မိတာ၊ အမွား ေျပာမိတာ ေတြကိုေတာ့ အနည္းဆံုး ေရွာင္ရွားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း ေဒါသထြက္ လာတဲ့အခါမွာ ဒီလို နည္းလမ္းေလးေတြနဲ႔ ေျဖေလ်ာ့ၾကည့္ေပါ့။<br /><span id="fullpost">၁။ အလကားေန ေဒါသထြက္ တတ္ရင္ေတာ့ လုံၿခံဳစိတ္ခ်ရတဲ့ ေနရာတစ္ခု ရွာသင့္ပါၿပီ။ အားရပါးရ ေပါက္ကြဲဖုိ႔ေပါ့။ ကိုယ္ မေက်နပ္တဲ့ လူနဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို အဲဒီမွာ ေျပေပ်ာက္တဲ့အထိ စိတ္ႀကိဳက္ေအာ္ၿပီး ေဒါသေတြ ေလွ်ာ့ပါ။<br />၂။ သင္အရမ္း ေဒါသထြက္ေနၿပီ။ ဒါဆုိ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ၿငိမ္သက္သြားေစဖုိ႔ အသက္ကို ျပင္းျပင္း႐ႈ႐ႈေပးပါ။ စိတ္ထဲက တင္းက်ပ္ ေနတာေတြ နည္းနည္းေတာ့ ေလ်ာ့သြားမွာပါ။<br />၃။ တစ္ကေန ၁၀အထိ ေရၾကည့္မယ္။ တစ္ . . . ႏွစ္ . . . သံုး . . .။ ဒါလည္း ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းပါပဲ။ နံပါတ္ေတြကို တစ္ခုခ်င္း ေရရင္းနဲ႔ သင့္ရဲ႕လက္ရွိ တင္းက်ပ္မႈေတြကို ေမ့သြားပါလိမ့္မယ္။<br />၄။ လမ္းထေလွ်ာက္လိုက္။ ေပ်ာ္စရာ သီခ်င္းေလးေတြကို ေလခၽြန္ရင္း ရင္ထဲက မေက်လည္မႈေတြကို ေျဖေလ်ာ့တာလည္း ေျပရာ ေျပေၾကာင္း တစ္ခုပါပဲ။<br />၅။ ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ေလး ေနလုိက္ၿပီး ကိုယ္ဘာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ ေနရလဲ။ ဘာကိုလဲ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစား အေျဖ ရွာၾကည့္ပါ။ တစ္ခုခုကို မလုပ္ခင္ ေသခ်ာဆန္းစစ္ ၾကည့္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိးနဲ႔ သင့္ရဲ႕ ေဒါသကို သံုးသပ္ၾကည့္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိတာသိရင္ ေျဖရွင္းဖို႔ အတြက္လည္း သိလာမွာေပါ့။<br />၆။ တခ်ဳိ႕ လူေတြကေတာ့ ေဒါသထြက္ရင္ ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းလမ္းကေတာ့ ႐ုိး႐ုိးေလးပါပဲ။ သီခ်င္းနားေထာင္တာတဲ့။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ သီခ်င္း၊ ေတးသြားမွာ နစ္ေမ်ာ ေနတာကလည္း ေဒါသေတြ ေမ့ေပ်ာက္သြားေစမယ့္ နည္းလမ္းတစ္ခုပါပဲ။<br />ကၽြန္မကေတာ့ အခု ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေဒါသေတြထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ နည္းလမ္း ၆သြယ္ထဲက နံပါတ္ ၆ဆုိတဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ပဲ အခုခ်ိန္ထိ ေျဖရွုင္းေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလြယ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ ေဒါသထြက္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ လူကို ျမင္ေနတာနဲ႔ အလုိလုိ စိတ္က ေဒါသေတြ ထြက္ေနတာပဲ။ အျမန္ ေမ့ေပ်ာက္ဖုိ႔ ဆိုတာ ခက္ခဲပါတယ္။<br />လူဆုိတာကလည္း အတၱ၊ မာန ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ သူေတြဆုိေတာ့ ကိုယ့္ကိုနည္းနည္းေလး စိတ္တုိေအာင္ ေျပာမိလုပ္မိရင္ သည္းညည္းခံတဲ့ လူေတြမွ မဟုတ္တာ။ အဲဒီေတာ့ ခက္ေနတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္း တုိ႔ေတြလည္း ကၽြန္မလိုမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ ဆင္ျခင္ၿပီးေနေနာ္။<br />ေဒါသထြက္တယ္ဆုိတာ မေကာင္းပါဘူးလုိ႔ သိေပမယ့္ အၿမဲတမ္း ေဒါသထြက္ေနရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ထြက္သင့္တဲ့ အခါမွ ေဒါသထြက္ပါလုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း ကၽြန္မလည္း ေဒါသေတြကို ခဏခဏ မထြက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ေနထုိင္သြားမွာပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။<br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);" id="fullpost">သက္</span><br /></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-85111503492332131012008-12-04T16:02:00.002+06:302008-12-04T16:05:11.594+06:30သူ႔ေၾကာင့္ပဲ<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;">ေလာကတြင္ အခ်စ္ဆိုသည့္ အရာသည္ အလြန္နက္နဲ ႐ႈပ္ေထြးၿပီး လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ မ်ားသည့္ အရာဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အလြန္ႏူးညံ့သကဲ့သို႔ တစ္ခါတစ္ရံ အလြန္ ခက္ထန္ မာေၾကာတတ္ပါသည္။ အခ်စ္သည္ လူေတြကို ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ သဖြယ္ အသက္အရြယ္ မေရြး၊ အခ်ိန္အခါ မေရြး၊ ေနရာ မေရြး ငိုေစ၊ ရယ္ေစ၊ ၀မ္းနည္းေစ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေစ၊ ၾကည္ႏူးေစပါသည္။ ဘ၀မွာ အံ့ၾသဖြယ္ေတြ ဖန္တီးတတ္တဲ့ အရာဟာ ႁခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ အခ်စ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ <span style="color: rgb(51, 204, 0);">သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ၀မ္းနည္းရ၊ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ရၿပီး သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ခံစားရကာ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ေသခ်င္ေနရာကေန လူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ခ်င္ လာရပါတယ္။</span> အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာေၾကာင့္ စိတ္ကူးထဲမွာေရာ၊ လက္ေတြ႔မွာေရာ ခံစားမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ အခ်စ္ဟာ ပကတိ ႐ိုးသားၿပီး ျဖဴစင္ပါတယ္။ သူနဲ႔သာဆိုရင္ တဲအိုပ်က္မွာ ေနရ ေနရ၊ ထမင္းရည္ပဲ အတူလွ်က္ရ လွ်က္ရ ဆိုတဲ့ အခ်စ္ကို ဖြဲ႔ႏြဲ႕ထားတဲ့ စာသားေတြဟာ တကယ့္ လူ႔ဘ၀ကို ရင္မဆိုင္ပဲ အခ်စ္ကိုပဲ ဦးတည္ စဥ္းစားမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီစာသားဟာ မွန္ပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာ လူတစ္ေယာက္ ရင္ထဲကို ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ ဘာမဆိုကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ၀န္မေလးတတ္သလို ခ်စ္သူအတြက္ သူရဲေကာင္း ျဖစ္ခ်င္လာၾကပါတယ္။ ခ်စ္သူအတြက္ ကေလးဆိုးလည္း ျဖစ္လာခ်င္ ပါတယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ပန္းပြင့္ေလးလို ႏူးညံ့လာသလို တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဓါးလိုပဲ ထက္ျမက္ လာတတ္ပါတယ္။ သိမ္ေမြ႔ၿပီး ထိေရာက္တဲ့ လူသတ္ လက္နက္ေတြထဲမွာ အခ်စ္ပါသလို သိမ္ေမြ႔ ထိေရာက္တဲ့ အားေဆးေတြထဲမွာ အခ်စ္လည္း ပါပါတယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ လူသတ္သမား ျဖစ္လာတတ္သလို အခ်စ္ေၾကာင့္ အားအင္ အျပည့္နဲ႔ မထင္မွတ္ထားတဲ့ အရာေတြကို စြမ္းေဆာင္ လာေစပါတယ္။ အခ်စ္ကို ဦးတည္ တန္ဖိုးထားသူေတြ အတြက္ အတားအဆီး ဆိုတာ မရိွပါဘူး။ အတားအဆီး အားလံုးကို အခ်စ္က ပယ္ရွားေစပါတယ္။ အခ်စ္ကို ဘယ္လိုပဲ အဓိပၸါယ္ေတြ ဖြင့္ဆိုပါေစ သူ႔ရဲ႕ မျမင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားေတြကို ဘယ္အရာကမွ လိုက္မီမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အခ်စ္အတြက္ပဲ အသက္ရွင္ေနရသလို အ႐ူးအမူး ခံစားေနသူေတြကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္ကို အေကာင္းဘက္က အမ်ားဆံုး ေရးထားေပမယ့္ အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ ဘ၀ပ်က္ မတတ္ ခံစားေနရသူေတြ ဘ၀ဆံုးသြားသူေတြ အမ်ားႀကီးလည္း ရိွပါတယ္။ အခ်စ္ရဲ႕ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔မႈအေပၚ ခံစားလြန္းၿပီး ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈေတြ ေလ်ာ့ရဲၿပီး ဘ၀ကို ေဆာက္တည္ရာ မရ ျဖစ္ခဲ့ရသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ <span style="color: rgb(51, 204, 0);">သူ႔ေၾကာင့္ပဲ</span> ၀မ္းနည္းရ၊ <span style="color: rgb(51, 204, 0);">သူ႔ေၾကာင့္ပဲ</span> ေပ်ာ္ရႊင္ရ၊ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ခံစားရ၊ <span style="color: rgb(51, 204, 0);">သူ႔ေၾကာင့္ပဲ </span>လူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေစတဲ့ သိမ့္ေမြ႔ႏူးညံ့တဲ့ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးစြာနဲ႔ ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္း ခ်စ္တတ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းရင္း . . .<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: right;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 200%;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေဇာ္ၿဖိဳး</span><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-88568126507255563472008-12-01T14:00:00.000+06:302008-12-04T16:14:17.606+06:30စကားႏွစ္ခြန္း<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="line-height: 200%;font-size:100%;" >လြန္ခဲ့သည့္ ရက္က ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္မိေသာ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္း တစ္ခုတြင္ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပေစဖို႔ <span style="color: rgb(51, 204, 0);">“ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ခ်စ္တယ္”</span> ဆိုတဲ့ စကားသံုးခြန္းတည္းႏွင့္ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္လို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒါကို စဥ္းစား ၾကည့္မိေတာ့ မွန္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အျခားကိစၥရပ္မ်ားတြင္ <span style="color: rgb(51, 204, 0);">“ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”</span> ဆုိသည့္ စကားႏွစ္ခြန္း ေျပာ႐ံုႏွင့္ ကိစၥ အေတာ္မ်ားမ်ား အဆင္ေျပသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိပါသည္။ ေလာကမွာ လူတိုင္း (လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား)သည္ ကိစၥအားလံုးတြင္ ေက်းဇူးတင္ဖို႔ႏွင့္ ေတာင္းပန္ စကားေျပာဖို႔ အလြန္ ၀န္ေလးၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုရင္လည္း ကိစၥတစ္ခု မွားသြားလို႔ ေတာင္းပန္ရမွာကို ဘာကို ၀န္ေလးမွန္းမသိ ၀န္ေလး ေနတတ္သည္။ သူမ်ား ကူညီလို႔ ေက်းဇူးတင္ရမွာကိုလည္း ဘယ္လိုမွန္းမသိ ၀န္ေလးေနမိျပန္သည္။ ကိုယ္ကသာ သူမ်ားကို ေတာင္းပန္ရမွာ၊ ေက်းဇူးတင္ရမွာကို ၀န္ေလးေနတတ္ေပမယ့္ သူမ်ားက ကိုယ့္ကို ေတာင္းပန္ရမွာ၊ ေက်းဇူးတင္ရမွာ ၀န္ေလး ေနတတ္တာကို အျပစ္ျမင္မိသည္။ လူတိုင္းဟာ အထူးသျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ရမွာထက္ ေတာင္းပန္ရမွာကို ပိုၿပီး ၀န္ေလးတတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္ ငယ္တဲ့သူအေပၚ၊ ကိုယ့္ငယ္သားအေပၚ၊ ကိုယ့္ထက္ နိမ့္က်သူ (လူတစ္ခ်ိဳ႕၏ သတ္မွတ္မႈ)အေပၚ အမွားျပဳလုပ္မိလို႔ မွားမွန္းသိတဲ့အခါ ေတာင္းပန္ဖို႔ ပိုၿပီး ၀န္ေလး ေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကိုယ့္ ငယ္သား ေထာက္ျပတဲ့ ကိုယ့္အမွားကို မွားမွန္းသိေပမယ့္ မွားတယ္လို႔ ၀န္ခံလိုက္ရင္ သိကၡာက်မွာ စိုးတာနဲ႔ ကိုယ္လုပ္တာ မွန္တယ္ဆိုၿပီး မရမက တင္းခံထားတတ္ပါတယ္။ ေတာ္႐ံု ကိစၥမ်ိဳးမွာ အေရးမႀကီးေပမယ့္ အားလံုး ဒုကၡေရာက္မယ့္ ကိစၥမ်ိဳးမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ တင္းခံထားမႈေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းဟာ ပ်က္စီးသြား တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ေလးစားမႈ အျပန္အလွန္ထားၿပီး ကိုယ္က သူမ်ားအေပၚ အမွားလုပ္မိရင္ ေတာင္းပန္လို႔၊ ကိုယ္အေပၚ သူမ်ားက ကူညီေပးတဲ့အခါ အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးတင္လို႔ ႏွစ္ခြန္းတည္းေသာ စကားေလးကို လက္ကိုင္ျပဳရင္း သာယာ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းရင္း . . .<o:p></o:p></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: right;"><span style="line-height: 200%;font-size:100%;" ><span style="color: rgb(51, 204, 0);">ေဇာ္ၿဖိဳး</span><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-15324936589992848212008-12-01T13:14:00.000+06:302008-12-01T13:15:33.786+06:30ေက်းလက္ရဲ႕ ညေနခင္းပန္းခ်ီကား<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကားနဲ႔<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ယဥ္သလိုလို အမူပိုတဲ့<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">အမ်ဳိးက်က္သေရေဆာင္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ေက်းေတာသူမ်ား<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ေန၀င္လို႔ ဆည္းဆာေရာက္ရင္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ေရအိုးကေလး ကိုယ္စီ…ကိုယ္စီ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ေရခပ္ဆင္းလာၿပီ။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ရြာလယ္ကေရတြင္း<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ျမႇားနတ္ေမာင္ က်ဴးပစ္အလား<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">စံုတြဲမ်ားစြာ သူစြံေစသား<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ကိုယ္ေရႊကာလသားမ်ား<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ေရတြင္းနား ရစ္သီသီ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">အပ်ဳိေခ်ာမ်ားကို<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">အေျပာခ်ဳိခ်ဳိ ပိုးၾကသည္….။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ေရငင္ကာတစ္ဖံု<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">အိုးပင့္ကာတစ္လွည့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ပိုးၾကသည့္ ကိုလူပ်ဳိတို႔အား<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">မူ႐ိုးျဖဴပန္း ဆံႏြယ္ထက္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">လိႈင္းထေပေသာ အပ်ဳိေခ်ာတို႔သည္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ၿပံဳးတံု႔တံု႔ အၿပံဳးတံု႔တံု႔ႏွင့္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ဟန္မူရာပိုေနၾကသည္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ဒါေတြဟာ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">ေက်းလက္ညေနခင္းရဲ႕<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;">မ႐ိုးႏိုင္ေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လား………။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%; font-family: Zawgyi-One;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ယု</span><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-58661898598765708892008-12-01T12:13:00.000+06:302008-12-01T12:14:37.524+06:30အခ်စ္က ကိုယ့္ကို ျငင္းပယ္တယ္ဆုိရင္<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">အခ်စ္က ကိုယ့္ကို ျငင္းပယ္တယ္ဆုိရင္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">နံနက္ခင္းက သူ႔ႏွလံုးသားကို<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ဘာေၾကာင့္ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ဖြင့္ဆုိရတာလဲ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ေတာင္အရပ္က ေလကလည္း<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ရြက္ႏုသစ္ေတြ ၾကားထဲက<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ဒီလုိ တီးတုိးစကားေတြကို<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ဘာေၾကာင့္ ႀကဲျဖန္႔ေပးေနရတာလဲ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">အခ်စ္က ကိုယ့္ကို ျငင္းပယ္တယ္ဆုိရင္<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">သန္းေခါင္ယံက<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ၾကယ္ပြင့္ေတြရဲ႕ ေ၀ဒနာေတြကို<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ဘာေၾကာင့္ လြမ္းဆြတ္တိတ္ဆိတ္မႈနဲ႔<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ႀကိတ္မွိတ္ခံစားေနရတာလဲ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ၿပီးေတာ့ . . . . .<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">႐ူးမုိက္တဲ့ ဒီႏွလံုးသားက <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">အဆံုးမသိႏိုင္တဲ့ ဒီပင္လယ္ျပင္ႀကီးေပၚမွာ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">သူ႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">ဘာေၾကာင့္ အရမ္းကာေရာ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;">လႊတ္လုိက္ရတာလဲ . . . ။<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 150%;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 150%;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);">သက္</span><o:p></o:p></span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-3225024649785202062008-12-01T12:03:00.001+06:302008-12-01T12:07:38.371+06:30ေလာကကိုအက်ဳိးျပဳတဲ့သူ<div style="text-align: justify;">ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားေအာင္ ေနရမယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ကိုယ့္ကို ေလးစားေအာင္ ေနရမယ္။ ဘယ္သူ ဘယ္လုိထင္ထင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ဆုိၿပီးေတာ့ ေနခ်င္သလို ေနလုိ႔မရဘူး။ အမ်ားနဲ႔ ေနၾကရတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ့္အတြက္ေကာ၊ အမ်ားအတြက္ပါ အၿမဲတမ္း တြဲၿပီးေတာ့ စဥ္းစားရမယ္။<br /><span id="fullpost">ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားႏုိင္တဲ့သူ၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ေလးစားတဲ့သူ၊ သူတစ္ပါးရဲ႕ ေလးစားမႈကိုလည္း ထုိက္ထိုက္တန္တန္ ခံရတဲ့ သူဟာ ေလာကကို အက်ဳိးျပဳတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ေလးစားမႈ ရွိေအာင္ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း ကိုယ့္ကို ေလးစားလာေအာင္ လူတိုင္း ႀကိဳးစားၿပီးေနရင္ ဒီေလာကႀကီးဟာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေလာကႀကီးျဖစ္မယ္။<br />နားလည္ေစခ်င္တာကေတာ့ ဘ၀မွာ ဒီလို အေျခခံက်တဲ့ အခ်က္ကေလးေတြက အေရးအႀကီးဆံုး ဆုိတာပဲ၊ အိမ္ရဲ႕ အုတ္ျမစ္လုိပဲ၊ သူမရွိရင္ က်န္တာ ဘာမွလုပ္လုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပညာတတ္ေန တတ္ေန၊ စိတ္ထားမေကာင္းဘူး၊ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းဘူး၊ ခႏၶာကိုယ္ မသန္႔ရွင္းဘူး၊ ေနထုိင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္လည္း မသန္႔ရွင္းဘူးဆိုရင္ လူ႔တန္ဖုိးလုိ႔ ေျပာလို႔မရဘူး။<br />တခ်ဳိ႕ပညာ သိပ္မတတ္ပါဘူး။ ဘာဘြဲ႔မွ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထား ေကာင္းတယ္၊ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းတယ္။ ေနတာ၊ ထိုင္တာ သပ္ရပ္တယ္၊ သန္႔ရွင္းတယ္။ အဲဒီလုိ လူကို ေလးစားပါတယ္။<br />လံု႔လ ၀ီရိယရွိဖုိ႔ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ ကိုယ္ တကယ္ တတ္ႏုိင္တာကို လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္သြားရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ``ငါ လူပ်င္း´´လုိ႔ ေတြးမိရင္ ဘယ္လုိ ခံစားရမလဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားလို႔ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့လည္း မရေတာ့ဘူးေနာ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကေရာ ``ဒီလူဟာ လူပ်င္းပါကြာ´´လုိ႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ အဲဒီလို အေတြးမ်ဳိး ေတြးတယ္ဆုိရင္ပဲ ေလးစားမႈ မရွိေတာ့လို႔ ေတြးတာပဲ။ ပ်င္းတာဟာ ေလာကႀကီးကို ဖ်က္ဆီးတဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္တယ္။<br />ကိုယ့္မွာ ခႏၶာကိုယ္ အင္အားေတြ ရွိတယ္။ စိတ္ဓာတ္အင္အားေတြ ရွိတယ္။ အသိဉာဏ္ အင္အားေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီ အင္အားေတြကို ေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ အျပည့္အ၀ သံုးေနရမယ္။ သံုးေနရင္ ထြက္ေနမယ္။ မသံုးဘဲထားရင္ ၾကာရင္ မထြက္ေတာ့ ဘူး။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ အစြမ္းကုန္လုပ္မွ တကယ္ေက်နပ္မႈ ရမယ္။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ မလုပ္ဘဲ ေလွ်ာ့လုပ္ရင္ ၾကာရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လုပ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ေတြ ေလ်ာ့သြားမယ္။<br />ေကာင္းတယ္၊ လုပ္သင့္တယ္၊ အက်ဳိးရွိတယ္လုိ႔ သိထားရင္ လုပ္ေနမွ ျဖစ္မယ္၊ ေကာင္းတယ္၊ အက်ဳိးရွိတယ္၊ လုပ္သင့္တယ္လုိ႔ သိလ်က္နဲ႔ မလုပ္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားမႈ နည္းသြားမယ္၊ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း သိပ္မေလးစားဘူး။<br />လုပ္သင့္တာေတြကို သိၾကပါတယ္။ သိသေလာက္ကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ ဆုိရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္ တုိးတက္မွာပါ။ သိသေလာက္ကို ေတာင္ တကယ္ မလုပ္ၾကဘူး။ သက္သာေအာင္ ေနၾကတယ္။ အခု သက္သာေအာင္ေနရင္ ေရရွည္မွာ မသက္သာဘူး။ အေပ်ာ္ အပါးကို ဦးစားေပးၿပီးေတာ့ ေရရွည္မွာ အက်ဳိးရွိမယ့္ အလုပ္ကို မလုပ္တဲ့သူဟာ ေရရွည္မွာ မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပူပင္ေသာက မ်ားမယ္။<br />သိေတာ့ သိတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္တာလဲ၊ အဲဒါ စဥ္းစားဖုိ႔ ေကာင္းတယ္။ အေရးမႀကီးဘူး ထင္လုိ႔လား။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားမႈရွိေအာင္ ေနဖုိ႔ဟာ အေရးအႀကီးဆံုး အလုပ္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို အားလံုးနားလည္ သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားေအာင္ေနႏိုင္မယ္ဆုိရင္ ေလာကကို အက်ဳးိျပဳတဲ့သူေတြ ျဖစ္လာမွာပါလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။<br /></span><div style="text-align: right;"><span id="fullpost"><span style="color: rgb(0, 153, 0);" id="fullpost">သက္</span></span><br /></div></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-89448562381990854732008-11-28T10:53:00.000+06:302008-11-28T10:55:12.821+06:30သူတစ္ပါးကုိ ခုတံုးမလုပ္ႏွင့္<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >မိမိ၏ ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ တည္ေဆာက္ရာ၌ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကုိမွ် ခုတံုးသဖြယ္ အသံုးမခ်သင့္ မိမိ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ပန္းတိုင္သို႔ ေရွး႐ႈေလွ်ာက္လွမ္းရာ၌ မည္သူတစ္စံု တစ္ေယာက္ကုိမွ် တြန္းတြန္းထုိးထုိး မလုပ္သင့္။ တိုက္တိုက္ခုိက္ခုိက္ မလုပ္သင့္ ။ သူတစ္ပါးတို႔၏ မ်က္ရည္ေပါက္မ်ားစြာကို အရင္းအႏွီးျပဳလ်က္ မိမိ၏ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ မႈကုိ မရွာသင့္ေၾကာင္း၊ တစ္ခဏတာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာမႈပဲရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၀ဋ္ဆုိတာမ်ဳိးက တန္ျပန္လည္တတ္ ေၾကာင္းကို သူငယ္ခ်င္းမ်ား သိေအာင္ ေစတနာေလးႏွင့္ ေရးသားေပး လုိက္ပါတယ္။</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 150%; color: rgb(0, 153, 0);"><span style="line-height: 150%;font-family:Zawgyi-One;font-size:100%;" >ခိုင္ဇင္</span></p>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-4188190928224229352008-11-28T09:46:00.002+06:302008-12-01T13:21:45.452+06:30စိုးရိမ္ျခင္း၏ဒုကၡ<div style="text-align: justify;">ကၽြန္မတို႔ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ မ်ားလာေသာအခါ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈမရိွ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈရိွေနရင္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ ရိွလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ စိုးရိမ္မႈ ျဖစ္ရတာလဲ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ ေနတတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က စီးပြားေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စိုးရိမ္မႈေတြ မ်ားၿပီး စိတ္ဓာတ္က် ေနၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အိမ္တြင္းေရး ျပႆနာေတြနဲ႔ ေသာက ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က အနာဂတ္မွာ ဘာျဖစ္လာမလဲဆိုေသာ ကံၾကမၼာကိုေတြးၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာ မိမိတာ၀န္ ယူထားသည့္ အလုပ္ကိစၥမ်ားအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မဆိုလွ်င္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ အရမ္းမ်ားပါတယ္။ ကၽြန္မ စိုးရိမ္ပူပန္ လာၿပီဆိုလွ်င္ မ်က္ႏွာပ်က္ၿပီး လက္ဖ်ားေျခဖ်ားေတြ ေအးတဲ့အထိ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္မ စိုးရိမ္ေနတဲ့ေန႔ဆိုလွ်င္ ကၽြန္မစိတ္ေတြက မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ၿပီး အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွား လာပါတယ္။ အရမ္းငိုခ်င္လာသလို ၀မ္းနည္းမႈ မ်ဳိးမ်ား ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီလို စိုးရိမ္မႈေတြ ျဖစ္လာရင္ ကၽြန္မတေန႔လံုး မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီလို စိုးရိမ္မႈျဖစ္ရတာ ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မယံုၾကည္မႈ မရိွလို႔ ျဖစ္ရတာပါ။ အဲဒါကို ကၽြန္မ သိေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္ကို ကၽြန္မ အခုအခ်ိန္ထိ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရ ျဖစ္ေနပါတယ္။<br /><span id="fullpost">စိုးရိမ္ပူပန္ ေန႐ံုသက္သက္နဲ႔ အေျခအေနေတြကို ေျပာင္းလဲမပစ္ႏိုင္ပါဘူး။ စိုးရိမ္ပူပန္မႈဟာ ဘာကိုမွ မၿပီးေျမာက္ေစပါဘူး။ စိုးရိမ္ပူပန္မႈဟာ အခုျဖစ္ေပၚေနေသာ မိမိ၏ဒုကၡကို မကယ္တင္ႏို္င္သလို မိမိဆီ က်ေရာက္လာမည့္ အႏၱရာယ္ကို လည္း ကာကြယ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ အလုပ္ခြင္မွာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ မ်ားေနလွ်င္ မိမိလုပ္ေဆာင္ရမည့့္ အလုပ္မ်ား မၿပီးေျမာက္ ႏိုင္ပါဘူး။ အိမ္တြင္းျပႆနာေတြ အေပၚမွာ မိခင္တစ္ေယာက္ လုပ္သူသည္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ မ်ားေနလွ်င္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပႆနာသည္ ပို၍ႀကီးထြား လာ႐ံုသာ ရိွပါမည္။ တကယ္ေတာ့ စိုးရိမ္မႈဟာ မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့ အနာဂတ္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ေန ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္ကို ကၽြန္မတို႔ မျမင္ႏိုင္သလို၊ ႀကိဳတင္ၿပီးလည္း ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ပါဘူး။ စိုးရိမ္ပူပန္မႈဟာ မနက္ျဖန္ရဲ႕ ေသာကကို ဖယ္ရွားရွင္းလင္း မေပးႏိုင္သည့္အျပင္ ဒီကေန႔တြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ မိမိ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားကိုပါ အမွန္တကယ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္မလည္း စိုးရိမ္ပူပန္ မႈမ်ား မျဖစ္ေပၚေစရန္ ႀကိဳးစားပါေတာ့မယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း ကၽြန္မလိုစိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား မျဖစ္ရေအာင္ ေရးသား တင္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စိုးရိမ္မႈဟာ ယံုၾကည္မႈန႔ဲ ဆိုင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈ ရိွေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း ဒီစာေလးကို ကၽြန္မ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။ စိုးရိမ္မႈဟာ လူတိုင္းရဲ႕ မနက္ျဖန္ကို လွပမႈမျဖစ္ေစပါဘူး။<br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);" id="fullpost">ယု</span><br /></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-49154755006501461612008-11-28T09:42:00.001+06:302008-11-28T09:45:34.864+06:30အေဆြမြန္ေကာင္းလုိခ်င္ရင္<div style="text-align: justify;">ကိုယ့္စိတ္ကုိ ကိုယ္သိမွပဲ သူတစ္ပါးကို မထိခုိက္ေအာင္ မနစ္နာေအာင္ သတိနဲ႔ ထိန္းသိမ္းၿပီး ေနလုိ႔ရမွာေနာ္။ သာမန္ အားျဖင့္ ကိုယ့္စိတ္ကို မသိၾကေတာ့ ကိုယ့္မွာလည္း စိတ္ထဲမွာ စိတ္ညစ္စရာ၊ စိုးရိမ္စရာ၊ ေသာကျဖစ္စရာေတြက မ်ားေနေတာ့ ခ်စ္တယ္လို႔ ဆုိေသာ္လည္း ကိုယ့္အနားမွာ ရွိေနတဲ့ သူေတြကို လႊတ္ခနဲ လႊတ္ခနဲ ေျပာမိတယ္။ ေျပာမိေတာ့ တစ္ဖက္က စိတ္ဆင္းရဲရၿပီ၊ သူက ေျပာလုိက္ ကိုယ္က ေျပာလုိက္နဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြက ေန႔တုိင္းလိုလိုပဲ ေတြ႔ရတာပဲ။<br /><span id="fullpost">အဲဒီလုိပဲ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ေနတဲ့လူခ်င္းပဲ အေဖာ္လုပ္ၿပီး ေနၾကတာပါပဲ။ ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ္ေတာင္မွ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ မထားႏိုင္ေသးဘူးဆုိရင္ သူတစ္ပါးကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဒါကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ သေဘာေပါက္ေစခ်င္တယ္။<br />သူ႔ကို ငါသိပ္ခ်စ္တယ္၊ သူ႔ကို ငါ သိပ္သနားတယ္၊ သူ႔ကို ငါ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားခ်င္တယ္လုိ႔ ဘယ္လုိပင္ ေျပာေသာ္လည္းပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္မွ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ မေနႏိုင္ရင္ ကိုယ့္စိတ္ မၾကည္တဲ့အခါမွာ အျပစ္ရွာၿပီး ေျပာေတာ့တာပဲေနာ္။ ကိုယ့္မွာ အားငယ္ေနတယ္။ ေၾကာက္ေနတယ္ဆိုရင္ အဲဒါေလးကို ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႔ သူတစ္ပါးကို အျပစ္ဖုိ႔ခ်င္တယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အနီးမွာေနတဲ့ လူေတြကို အဲဒါမ်ဳိး ေျပာမိတာ အမ်ားဆံုးပဲ။<br />အားငယ္စိတ္၊ ေၾကာက္စိတ္၊ ေဒါသျဖစ္တဲ့စိတ္နဲ႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ထိခိုက္ေအာင္၊ နစ္နာေအာင္ ေျပာေန ဆိုေနၾကတာပဲ။ ငါ့ကို အထင္မႀကီးဘူး၊ ငါ့ကို မေလးစားဘူး။ အဲဒီလုိ အေတြးေတြက ျဖစ္ေနတာေနာ္။ မိသားစု အခ်င္းခ်င္းေတာင္ သူတုိ႔က ငါ့ကို ဘယ္လို ထင္ေနတယ္ စသျဖင့္ ေတြးတတ္တယ္။ အားရွိတဲ့လူဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မႏိုင္ခ်င္ဘူး။ သူ အႏုိင္အ႐ႈံးကို မလုိခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ အားငယ္ေနၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ ႏိုင္ရမယ့္လူ ရွာေတာ့တာပဲ။<br />ကိုယ့္အားငယ္စိတ္ကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ``ေအာ္ ငါ့စိတ္ထဲမွာ နဲနဲ အားငယ္ေနတာကိုး´´ လုိ႔ သိေနရင္ကိုပဲ ဒီ စိတ္ကေလးဟာ နဲနဲ သက္သာသြားတယ္။ သိေနတဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကို မခံရေတာ့ဘူး။ မခံရေတာ့ သူတစ္ပါးကို အႏုိင္ယူဖုိ႔ မႀကိဳးစားေတာ့ဘူး။ အဲဒီ အားငယ္စိတ္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ျမင္လာတဲ့အခါမွာ ဒီအားငယ္စိတ္ဟာ ေပ်ာက္သြားႏိုင္တယ္။ သူမ်ား ကိုယ့္ထက္ ဘယ္ေလာက္သာေနေန ကိစၥမရွိဘူး။ သူတို႔က ငါ့ထက္ သာသြားလို႔ဆုိၿပီး အားမငယ္ဘူး။<br />တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အျပစ္မရွာပဲ၊ ကိုယ့္စိတ္ကုိကိုယ္ ခ်မ္းသာေအာင္ ထားတတ္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ဆက္ဆံရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ၊ ဒါေၾကာင့္ အဲသလိုမွ မျဖစ္ေသးဘူး ဆုိရင္ေတာ့ လက္ရွိရွိေနတဲ့ ဆက္ဆံေရးဟာ စိတ္ေက်နပ္မႈ၊ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ မရႏိုင္ေသးဘူး။ နဲနဲေတာ့ အေဖာ္ရတာေပါ့။ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္မေနဘူး။ ကိုယ့္အတြက္ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ အေထာက္အပံ့ေပးမယ္၊ တကယ့္ အေဖာ္ေကာင္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တကယ့္ အေဆြမြန္ေကာင္းကို လုိခ်င္ရင္ ပထမဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေဆြမြန္ေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ေနႏိုင္ဖုိ႔လုိတယ္။<br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);" id="fullpost">သက္</span><br /></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-37710672693452286552008-11-27T11:17:00.001+06:302008-11-27T11:34:32.296+06:30ဟန္ခ်က္ကို ရွာေဖြျခင္း<div style="text-align: justify;">`` ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ျပင္းထန္မႈ ၾကားကပဲ ကၽြန္မ ေနာက္ဆံုး သိရွိလာတာက ကၽြန္မရဲ႕ အတြင္းစိတ္မွာ မၿဖိဳဖ်က္ႏိုင္တဲ့ ေႏြရာသီ တည္ရွိေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ´´<br /><span id="fullpost">ကၽြန္မ အသက္အနည္းငယ္ ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် စိတ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းကို ပိုၿပီးသိရွိ လာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ဘ၀ အဓိပၸာယ္ေတြ၊ တန္ဖုိးေတြက တဆင့္ ႐ႈျမင္လို႔ရတဲ့ ဘ၀က ၀ိေရာဓိေတြ၊ ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ၊ တစ္ဖက္ပိတ္ လမ္းဆံုးေတြ၊ ႐ႈျမင္ရတာ ဆုိးရြားလွတဲ့ အေမွာင္ရိပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေန ရမွာပါပဲ။ ဒီလုိ အျဖစ္ေတြကို ေရွာင္ကြင္းၿပီးသြားဖုိ႔ ႀကိဳးစားတဲ့ ဘယ္လမ္းမွာမဆုိ ျပႆနာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကံဳၾကရမွာပါပဲ။<br />ႀကိဳးစားၾကည့္ေပမယ့္လည္း ဘ၀ကို သိပ္လွပၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စဖြယ္ ေကာင္းသလို လွည့္စားၿပီး ေနၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဘ၀ဟာ မလုိအပ္တဲ့ စိတ္ပ်က္စရာေတြ ဒါမွမဟုတ္ အက်ဳိးထိေရာက္မႈ မရွိတာေတြ၊ အေပၚယံ အကာေတြနဲ႔ ကံဆုိးမိုးေမွာင္ က်သြား ႏိုင္ပါတယ္။<br />ေႏြရာသီမွာလည္း ေဆာင္းရာသီရဲ႕ သေႏၶေလးက အၿမဲရွိပါတယ္။ သင္ဟာ ေအာက္ကို က်ေရာက္ေနရင္ အေပၚကိုလည္း တစ္လွည့္ေရာက္ပါ လိမ့္ဦးမယ္။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ေပ်ာ္ရြင္စရာ ေလးေတြထဲမွာ ဆံုး႐ႈံးမႈရဲ႕ မ်ဳိးေစ့ကေလးေတြ ရွိေနပါတယ္။ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ေသာကေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စြမ္းအင္သစ္နဲ႔ ဘ၀ရဲ႕ အလင္းေရာင္ေလးက လင္းလက္ေနပါတယ္။ အလင္းနဲ႔အေမွာင္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ ၀မ္းနည္းျခင္း၊ သာယာမႈနဲ႔ နာက်င္မႈ၊ ေသျခင္းႏွင့္ ရွင္ျခင္းတုိ႔ အၿမဲဒြန္တြဲၿပီး ရွိေနၿမဲပါပဲ။<br />ဘ၀ကို ေထြးေပြ႔ႀကိဳဆိုဖုိ႔က ပန္းတုိင္အျဖစ္ သူ႔ဘာသာသူ တည္ရွိေနတာ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလုိ ႀကိဳဆုိႏိုင္ဖုိ႔ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္တဲ့ အခ်ိန္ လိုအပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးမယ့္ အခ်ိန္ကို ပယ္ရွားရပါမယ္။ ပစၥဳပၸန္ အခ်ိန္မွာ အာ႐ုံစူးစိုက္မႈ ရွိရပါမယ္။ ဒါမွသာ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ရၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈ မေပးႏိုင္တာ မွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။<br />ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ သင့္ရဲ႕ ေဆာင္းရာသီထဲမွာ ေႏြရာသီကို ရွာေဖြပါ။ ၿပီးေတာ့ ေႏြရာသီထဲမွာလည္း ေဆာင္းရာသီကို ရွာေဖြၾကည့္ ၾကပါ။ ဒါဆုိရင္ေတာ့ သင္တုိ႔ေတြရဲ႕ ဟန္ခ်က္ကို ေတြ႔ရွိမွာျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။<br /><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 153, 0);" id="fullpost">သက္</span><br /></div></span></div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9190232182099722605.post-90875442656037318462008-11-26T10:12:00.008+06:302008-11-26T10:39:59.289+06:30တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းစို႔ဘ၀ရဲ႕ အခ်ဳိးအေကြ႔တိုင္းကို ဆန္းစစ္ရွာေဖြဖုိ႔<br />ခ်စ္ . . . တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အတူ<br />ေလွ်ာက္လွမ္းစုိ႔။<br /><br />ေပ်ာ္စရာ ဘ၀ခရီးတစ္ေလွ်ာက္မွာ<br />ဘ၀ရဲ႕အလွကို တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အတူ ခံစားစို႔။<br /><br />၀မ္းနည္းပူေဆြးစရာ ႀကံဳဆံုလာတဲ့အခါ<br />အျပန္အလွန္ ေထြးပိုက္ရင္း<br />ခ်စ္ . . . တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အတူ<br />ႏွစ္သိမ့္ေပ်ာ္ရေအာင္ . . . ။<br /><br />စိတ္ပ်က္အားငယ္စရာ ႀကံဳဆံုလာတဲ့အခါ<br />အျပန္အလွန္ ေဖးကူရင္း<br />ခ်စ္ . . . တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အတူ<br />ႀကံ့ႀကံ့ခံရေအာင္ . . . ။<br /><br />ႀကံဳရမယ့္ ေသာကတစ္ခုကို ထင္လင္း<br />သိသာသြားေအာင္<br />ခ်စ္ . . . ဟက္ဟက္ပက္ပက္ တစ္ႀကိမ္ေလာက္<br />ရယ္လိုက္ေနာ္။<br /><br />တကယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာကို<br />ခ်စ္ . . . တစ္စက္ မ်က္ရည္က်တဲ့အထိ<br />တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတူ ငိုရေအာင္။<br />ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာေတြကို တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူ<br />ေထြးပိုက္ထားစို႔ေနာ္။<br /><br />ကမာၻေျမေလာကႀကီး ႐ူးသြပ္ေဖာက္ျပန္ သြားတဲ့အခါ<br />ခ်စ္ႏွင့္တုိ႔ ၀ိညာဥ္ခ်င္း ကူးယွက္ၿပီး<br />တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ၿငိမ္းေအးျခင္းကို . . .<br />ရွာၾကရေအာင္ . . . ။<br /><br />ဒီဘ၀ ၿပီးေျမာက္ကုန္ဆံုးသြားတဲ့အထိ<br />အသည္းခ်င္း ပူးယွက္ၿပီး<br />တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ခ်စ္ၾကရေအာင္။<br /><br />လမ္းဆံုးသြားရင္ေတာ့ . . .<br />ရင္တြင္းစကားကို ေျပာၾကားႏိုင္မယ္<br />ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ . . .<br /><br />အခ်စ္စစ္ရဲ႕ အလွတရားကို တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူ<br />သိၿပီးၿပီပဲ . . .<br />တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဟာ . . .<br />ဟိုး . . . ရင္တြင္းကေန လာတာေလ . . . ။<br /><div style="text-align: right;">သက္</div>friend grouphttp://www.blogger.com/profile/04294875054954684645noreply@blogger.com0