Tuesday, November 4, 2008

အခ်စ္စစ္ဆိုတာ

အခ်စ္မွာ အခ်ိန္၊ အကြာအေ၀း၊ ေနရာေဒသ၊ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ ကန္႔သတ္မႈ မရိွပါဘူး . . .။


(၅)ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ နင္ ေခါင္းကို ငဲ့ၿပီး မ်က္လံုး၀ိုင္းေလးကို ပုတ္ခတ္ရင္း အဲဒါ ဘာအဓိပၸါယ္လည္းလို႔ ငါ့ကို ေမးခဲ့တယ္။


(၁၅)ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အက်ႌအနားစကို အဓိပၸါယ္မဲ့ လံုးေခ်ကစားရင္း ေခါင္းေလးကို ငံု႔လို႔ ရွက္ေသြးေတြ ျဖာၿပီး နင္ၿပံဳးေနခဲ့တယ္။


(၂၀)ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ငါ့ပုခံုးထက္မွာ ေခါင္းကေလးကိုမီွၿပီး ငါေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ စိုးတဲ့အလား ငါ့လက္ေမာင္းကို နင္ တင္းတင္းေလး ဖက္ထားခဲ့တယ္။


(၂၅)ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ မနက္စာကို ျပင္ဆင္ရင္း ငါ့နဖူးကို တစ္ခ်က္နမ္းၿပီး ``သိပါတယ္ . . . ထပါေတာ့ လူပ်င္းေလးရယ္´´လို႔ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ နင္ေျပာခဲ့တယ္။


(၃၀)ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ``တကယ္ခ်စ္ရင္ ႐ံုးဆင္းခ်ိန္ ေလွ်ာက္မလည္နဲ႔၊ မွာတဲ့ ပစၥည္းေတြကိုလည္း ၀ယ္ခဲ့ဖို႔ မေမ့နဲ႔´´လို႔ နင္ရယ္ၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။


(၄၀)ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ပန္းကန္ေတြ သိမ္းရင္း ``ေကာင္းပါၿပီ . . . ကေလးေတြကို စာျပလိုက္ပါဦး´´လို႔ နင္ စိတ္မရွည္စြာ ေျပာခဲ့တယ္။


(၅၀) အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ သိုးေမႊးခ်ည္ထိုးရင္း ``တကယ္လား . . . နင့္စိတ္ထဲမွာ ငါ့ကို ေစာေစာ ေသေစခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား´´လို႔ ေျပာၿပီး တခစ္ခစ္နဲ႔ နင္ရယ္ခဲ့တယ္။


(၆၀) အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ငါ့လက္ေမာင္းကို တစ္ခ်က္ထုရင္း ``အဘိုးႀကီး . . . ေျမးေတြေတာင္ ႀကီးေနၿပီ အေျပာက မက္တုန္း´´လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။


(၇၀) အရြယ္တုန္းက - မ်က္မွန္ ထူထူကိုတပ္ ငါတို႔ခံုေပၚမွာ အတူတူထိုင္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ (၅၀)က ဓာတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ နင့္ရဲ႕ တြန္႔ေၾကေနတဲ့ လက္ကို ငါဆုပ္ကိုင္ရင္း ငါနင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အၾကင္နာေတြ ျပည့္ေနတဲ့ မ်က္လံုးနဲ႔ နင္ငါ့ကို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ အရစ္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ တြန္႔ေၾကေနေပမယ့္ နင့္မ်က္ႏွာဟာ လွပေနဆဲပါ။


(၈၀) အရြယ္တုန္းက - ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ နင္ လွဲေလ်ာင္းေနတယ္ . . . ငါ ငိုေနတယ္။

ေနာက္ဆံုးတစ္ခြန္း နင္ေျပာခဲ့တယ္။ ``ငါ . . . နင့္ . . . ကို . . . ခ်စ္ . . . တယ္´´

ငါ့ဘ၀မွာ အေပ်ာ္ဆံုးနဲ႔ ၀မ္းအနည္းဆံုး ေန႔တစ္ေန႔ပါပဲ။

အခ်စ္စစ္ဟာ အခ်ိန္ကို ေက်ာ္ျဖတ္တယ္။

အခ်စ္စစ္ဟာ အကြာအေ၀းကို ေက်ာ္ျဖတ္တယ္။

အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔

ျမတ္ႏိုးတတ္ဖို႔နဲ႔ နားလည္တတ္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္ . . . ။

ပန္သစၥာဂ်ာနယ္မွ ´ေကာင္းလြန္း´ မွ်ေ၀ေသာ Email မွ စာစုေလးအား ျပန္လည္ မွ်ေ၀ပါသည္။

ေဇာ္ၿဖိဳး

No comments: