ေအးျမေသာ ေမတၱာရိပ္

ေအးျမတဲ့ ေမတၱာရိပ္ကုိ လူတုိင္း လုိလားၾကပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း အပါအ၀င္ေပါ့။ ေအးျမတဲ့ ေမတၱာေတြထဲမွာ အေမ့ရဲ႕ ေမတၱာကုိ ပုိၿပီးလုိလားၾကမွာပါ။ ကၽြန္မက ၀န္ထမ္းဆုိေတာ့ နယ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရတယ္။ မိဘအိမ္ကုိ ျပန္တဲ့အခါ အေမ့ရဲ႕ ေျပာဆုိေနထုိင္ပံုေတြက ကၽြန္မအတြက္ စံနမူနာယူစရာေတြပါပဲ။ အေမနဲ႔ ခဲြခြာေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အေမ့ရဲ႕ ဆံုးမသံေတြက နားထဲကုိ ေရာက္ေရာက္လာတယ္။ သတိရလုိက္တာ အေမရယ္……..။ မိဘနဲ႔ ေ၀းမွ မိဘရဲ႕တန္ဖုိးကုိ နားလည္ေတာ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ အေမရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပါ့။ အေမက သားသမီးေတြေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးသေလာက္ ကၽြန္မတုိ႔ သားသမီးေတြကေတာ့ အေမေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ အေမ ၀မ္းနည္းေနရွာမွာပါ။ ဒါေတြကုိ ကၽြန္မသိေနတာ မၾကာေသးပါဘူး။ အေမနဲ႔ ေ၀းမွ သိလုိက္ရတာပါ။

အိမ္လုပ္ငန္းေတြကုိ တစ္ေယာက္ထဲလုပ္ခဲ့တဲ့ အေမ။ သားသမီးေတြကုိ ညႇာတာတဲ့ အေမ။ အခု ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း နယ္မွာ အလုပ္တာ၀န္နဲ႔ေနေတာ့မွ သိတယ္။ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ရတဲ့ ဒုကၡကုိေလ။ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ေတာ့ အိမ္မႈကိစၥဆုိတာ ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္လုိ႔မကုန္တဲ့ အလုပ္ေတြပဲေလ။ တစ္ခုလုပ္လုိက္ တစ္ခုေပၚလာလုိက္နဲ႔ေပါ့။ အခက္အခဲေတြ ႀကံဳလာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ အေမ့မ်က္ႏွာေလးကုိ ျမင္ေယာင္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့ ေမတၱာေတြကုိ နားလည္လာတဲ့အတြက္ ဒုကၡေတြကေန သုခအျဖစ္ ခံယူေနတတ္ပါၿပီ။

အေမ……။ အေမရဲ႕ ေမတၱာတရားေတြေလာက္ ေအးျမ၊ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေမတၱာမရွိႏုိင္ဘူးဆုိတာ ကၽြန္မသိပါၿပီ။ အေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံတာ၀န္ေတြကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ သားေကာင္းသမီးေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္မႀကိဳးစားသြားမွာပါ။

တုိေတာင္းလွတဲ့ လူဘ၀ရဲ႕ တန္ဖုိးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ အက်ဳိးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ေအာင္ မီး႐ႈဳးတန္ေဆာင္ကဲ့သုိ႔ လမ္းျပေပးတဲ့ အေမ…ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစလုိ႔…………….။

ခုိင္