သင္ေသသြားေသာ္
ေၾသာ္ . . . လူျပည္ေလာက၊ လူ႕ဘဝကား
အိုရနာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္ ။
သို႔ၿပီးတကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏
ႀကီးပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္ဦးခ်၍၊ အမွ်ေဝရာ
ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လွ်က္ဝင္းလွ်က္ က်န္ေစသတည္း။
ေဇာ္ဂ်ီ
အုိးေဝမဂၢဇင္း၊ အတြဲ-၅၊ အမွတ္-၁၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၉၃၅။
1 comment:
ကဗ်ာေကာင္းေလးကုိ ျပန္မွ်ေ၀ေပးလုိ႔ ေက်းဇူး
http://winzaw-mdy.blogspot.com/
Post a Comment